Virgjëreshat e përbetuara

Dan Bilefsky, International Herald Tribune

Pashë Keqi risjell ndërmend ditën rreth 60 vjet më parë, kur ajo vendosi të bëhej burrë. Ajo preu gërshetat e saj të gjata, dorëzoi fustanet e saj për të marrë pantallonat e gjera të të atit, e armatosi veten me një pushkë gjuetie dhe u betua që heq dorë nga martesa, fëmijët dhe seksi. Nëse do të kishte lindur në Shqipërinë e sotme, thotë 78 vjeçari i virgjër që u betua për beqari në këmbim të të drejtës për të jetuar dhe udhëhequr familjen e vet si një burrë, do tyë zgjidhte natyrën femërore.

“Po të kthehemi në kohë, ishte më mirë të bëheshe burrë, sepse më parë, një grua dhe një kafshë konsideroheshin e njëjta gjë” thotë Keqi, që ka një zë kumbues bariu, ulur me këmbët e saj të hapura si një burrë dhe duke shijuar gota të vogla rakije e duke pirë cigare. “Tani, gratë shqiptare kanë të drejta të barabarta me burrat dhe janë gjithashtu më të fuqishme. Mendoj se sot është e këndshme të jesh grua”.

Virgjëresha u bë partriarke e familjes së tyre, me të gjitha veshjet e një autoriteti mashkullor, duke u betuar për të mbetur e virgjër për pjesën tjetër të jetës së saj.

Read Full Post »

Kur u bë shqiptari shqiptar?

Po sjelli disa fragmente nga një intervistë e shkrimtarit dhe publicistit Fatos Lubonja dhënë Blendi Fevziut në emisionin Opinion gjatë muajit maj.

Në këtë intervistë shtjellohen shumë tema por unë po sjelli vetëm përgjigjet e Lubonjës në lidhje me identitetin shqiptar.

Cilat janë sipas jush mangësitë historike të romanit të Blushit?

Mangësia kryesore e romanit, në thelb, – nuk po hyjmë në detaje, – është që autori nuk di se ajo që ai e quan “shqiptarizmi”, ndjenja e të qenit shqiptar, nuk është ashtu sikurse është mësuar, (sepse edhe ai e ka mësuar këtë) nga letërsia e mëparshme, një gjë që ka ekzistuar qysh në krye të herës dhe ka qenë njëlloj vazhdimisht, por se kemi të bëjmë me një ndjenjë (kombëtare) që lind në shek. XIX.

Në 1850-ën thoni ju, duke iu referuar Veqilharxhit…

Afërsisht. I referohem një sërë lëvizjesh që lindën në atë kohë, në një kontekst më të gjerë. Dhe, kur ti vendos shqiptaristë në shekullin e XVIII, është njëlloj sikur të bësh një roman për shek. XIX dhe të vendosësh regjime komuniste, komunistë si këta të sotmit.

Nuk ka patur ndjenjë shqiptarie para shek. XIX z. Lubonja? Se ky është thelbi i pyetjes…

Read Full Post »

Letra e Sejdiut dërguar Ban Ki-moonit

Shkëlqesia e Tij Ban Ki-moon
Sekretar i Përgjithshëm
Kombet e Bashkuara
Nju-Jork

I nderuari z. Sekretar i Përgjithshëm,

Pas konsultimeve dhe në pajtim me Kryetarin e Kuvendit dhe me Kryeministrin e Republikës së Kosovës, ju shkruaj për t’ju falënderuar për letrën tuaj të datës 12 qershor, me të cilën shpjegoni planin tuaj për të rikonfiguruar praninë ndërkombëtare civile në Kosovë. Siç keni vënë në dukje në letër, njohja e pavarësisë së Kosovës nga një numër i shteteve anëtare të Kombeve të Bashkuara dhe hyrja në fuqi e Kushtetutës sonë e kanë ndryshuar situatën në mënyrë përmbajtësore. Në dritën e këtyre fakteve, vlerësojmë iniciativën tuaj dhe do të punojmë ngushtë me ju në veprimet tuaja të mëtejshme.

Read Full Post »

Turboshkombëtarizimi i Kosovës

Edhe pse Serbia (e mbështetur nga Rusia) nuk e ka pranuar Planin e Ahtisaarit, qeveria dhe institucionet e Kosovës me një nguti të pashpjegueshme dhe këmbëgulësi të verbër po vazhdojnë me miratimin e përshpejtuar të projektligjeve që dalin nga ky plan. Plani i Ahtisaarit e legalizon ndarjen etnike dhe territoriale të Kosovës përmes formës së decentralizimit që synon ta zbatojë, kurse Beogradit ia mundëson zhvillimin e strategjisë së rikolonizimit të Kosovës përmes kthimit të serbëve të ikur nga Kosova dhe vendosjes së tyre ku nuk kanë banuar më parë, pra aty ku lidhen enklavat me njëra-tjetrën.

Njëri ndër rreziqet që përmban ky Plan, e i theksuar vazhdimisht nga Lëvizja VETËVENDOSJE!, është edhe procesi i shkombëtarizimit të Kosovës. Institucionet e pushtetit dhe disa qarqe të caktuara ndërkombëtare po synojnë zhveshjen e popullit të Kosovës nga identiteti ynë kombëtar, heqjen e flamurit, paraqitjen e popullit shqiptar asgjë më shumë sesa njëri nga gjashtë bashkësitë etnike që jetojnë në Kosovë etj.

Në kuadër të kësaj fushate shkombëtarizuese, qeveria e Kosovës ka propozuar edhe ligjin për rregullimin e festave shtetërore. Ajo që është skandaloze, e patolerushme, dhe luftë e hapur kundër identitetit tonë si komb, është fakti që ky ligj heq festën e 28 Nëntorit! Ligji parasheh si festa shtetërore të gjitha festat kryesore fetare, kurse mohon festën tonë kombëtare. Ligji jorastësisht lejon atë mbi të cilën kombi fragmentohet, por ndalon festën në të cilën i gjithë kombi bashkohet. Këto përpjekje janë në kundërshtim me prirjen historike të kombit tonë për theksimin e elementeve të përbashkëta kombëtare përmbi identitetet tjera alternative jokombëtare. Projekti i shkombëtarizimit, në krye të të cilit qëndron qeveria e Kosovës, është kundër përpjekjeve të parreshtura të lëvizjeve tona kombëtare që prej 1878 e deri sot.

E gjithë kjo po bëhet që pas disa vitesh ta harrojmë identitetin tonë kombëtar. Që flamuri i kuq me shqiponjën e zezë dykrerëshe një ditë të na duket i largët e i huaj. Këta njerëz duan që të vijë një kohë kur prishtinasi, drenicaku a pejani të mos ndjejnë kurrgjë të përbashkët me tiranasin, shkodranin a vlonjatin.

Në Kosovë sot kemi një elitë politike, kuazikulturore dhe pseudointelektuale që po përpiqet ta thellojë ndarjen që i ka ndodhur kombit shqiptar më 1913. Një tragjedi tonën të përbashkët, ata po mundohen të na e paraqesin si gëzimin më të madh. Në vend që politika të bëjë hapa në drejtim të cytjes së përmirësimit të padrejtësive historike që na janë bërë, këta politikanë po mundohen të ndërtojnë diçka të re mbi tragjedinë. Por mbi tragjedinë nuk mund të ngrihet asgjë e qëndrueshme.

Lëvizja Vetëvendosje

Read Full Post »

Baton Haxhiu dërgohet në Hagë

Dje në Prishtinë nga pjesëtar të Shërbimit Policor të Kosovës është arrestuar gazetari i mirënjohur Baton Haxhiu pas një urdhri nga gjykata për krime të luftës në ish-Jugosllavi e vendosur në qytetin holandez, Hagë. Haxhiu po dje ka udhëtuar për në Hagë me aeroplanin e vijës së rregullt.

Gjykata e Hagës ka vendosur të ngre aktpadi kundër gazetarit Baton Haxhiu për shkak se ky i fundit gjatë vitit 2007 publikoi një artikull në gazetën Express që përmbante emrin e një dëshmitari të mbrojtur të prokurorisë që do të dëshmonte/kishte dëshmuar kundër Ramush Haradinaj.

Artikulli nuk ishte shkruajtur nga Haxhiu. Në vendin ku duhej të shkruante emri i gazetarit shkruante “Express”.

Në të vërtet emri i dëshmitarit u zbulua nga ish-zëvendëskryeadministratori i OKB-së në Kosovë, Steven Schook gjatë një takimi që ky kishte me disa politikan kosovar.

Me te mësuar emrin e dëshmitarit dhe vendndodhjen e tije, në një shtet perëndimor, ish ministri i kulturës i Kosovës, Astrit Haraqija, i dërgoi një porosi dëshmitarit përmes bashkëpunëtorit të tij Bajrush Morina, ku lutej që të mos dëshmonte kundër Ramush Haradinaj në Hagë.

Por takimi midis dëshmitarit të mbrojtur dhe Bajrush Morinës u përgjua nga policia e vendit ku banonte dëshmitari dhe kaseta me inxhizime iu dërgua gjykatës në Hagë.

Pak javë më parë gjykata e Hagës publikoi edhe aktpadinë kundër Astrit Haraqisë dhe Bajrush Morinës. Pas paraqitjes së parë para trupit gjykues këta janë lënë të lirë deri sa të filloj gjykimi kundër tyre.

Baton Haxhiu, që gjatë kohës kur u publikua artikulli në fjalë ishte drejtor i gazetës Express, do të paraqitet sot para trupit gjykues.

Prokuroria e gjykatës në Hagë janë të zhgënjyer pas shpalljes të pafajshëm të ish-kryeministrit të Kosovës, Ramush Haradinaj, dhe tani po bëjnë çmos që të kenë sukses me ankesën që ata e kanë paralajmëruar kundër vendimit të gjykatës. Prokuroria fajin për shpalljen e Haradinaj të pafajshëm ia lë mosparaqitjes së disa dëshmitarëve në gjyqin kundër Haradinaj.

—–

Sot (21 maj) Haxhiu është paraqitur për herë të parë para gjyaktësve dhe e ka deklaruar veten të pafajshëm. Avokatët kanë kërkuar lirim të përkohshëm të Haxhiut. Kjo kërkes është duke u shqyrtuar.

—–

Gazeta Express 21 maj 2008: Disa javë pasi është botuar ky artikull, ish drejtori i gazetës Express ka dhënë sqarimet e tij edhe në Zyrën e Prokurorëve të këtij institucioni ndërkombëtar në Prishtinë, ndërkohë që tash të njëjtën gjë duhet ta bëjë edhe në Hagë.

Pritet që Baton Haxhiu të japë sqarime për mënyrën se si ka arritur të marrë informacionin rreth akuzës së ngritur ndaj ish ministrit Astrit Haraqija dhe këshilltarit e redaktorit të gazetës “Bota Sot”, Bajrush Morina dhe për arsyen e publikimit të emrit të dëshmitarit të mbrojtur të prokurorisë në procesin gjyqësor “Ramush Haradinaj dhe të tjerët”.

 

Read Full Post »

Pasojat e luftës në Komunën e Vushtrrisë dhe aktivitetet e zhvilluara për sanimin e tyre

Hajdin Islami, profesor dhe gazetar nga Vushtrria

Edhe komuna e Vushtrrisë si shumë pjesë të tjera të Kosovës doli nga lufta me dëme të shumta njerëzore dhe materiale.

Pas luftës detyrim kryesor ishte sanimi dhe zbutja e këtyre pasojave të mëdha. Mirëpo falë angazhimit të Institucioneve komunale të Vushtrrisë u arritën rezultate të konsiderueshme në të gjitha aspektet çoftë në ndërtim të objekteve të banimit, infrastrukturës rrugore, shkollore,rrjetit elektrik etj.

E gjithë kjo punë e madhe u bë falë edhe një menaxhimi dhe angazhimi të mirëfilltë të Kryetarit të atëhershëm të Komunës së Vushtrrisë z. Muharrem Shabani, i cili ka pasur një rolë të rëndësishëm në gjetjen e donatorëve të ndryshëm në ndërtimin e shumë objekteve të interesit publik në Komunën e Vushtrrisë gjë që edhe ndryshuan pozitivisht kushtet e jetesës së qytetarëve.

Read Full Post »

Nën terrorin e Millosheviçit

Vlimi i popullatës serbe të Kosovës në fundin e viteve 80’ detyroi hyrjen në skenë të përgjegjësve më të lartë serbë të Lidhjes Komuniste (1). Megjithatë, duke ju druajur grackës nacionaliste, Ivan Stamboliçi, padroni i vjetër i komunistëve serbë, tashmë President i Republikës socialiste të Serbisë, dërgoi në vend zëvendësin e tij të ri Sllobodan Millosheviçin, një aparatçik pothuaj të panjohur në këtë periudhë. Asnjeri nuk ish në gjendje të merrte me mend pasojat e këtij akti, bile edhe Stamboliçi vetë injoronte shtrirjen e gjestit të tij. Dashur padashur, ai kish relancuar karrierën e jashtëzakonshme të zotit të ardhshëm të Beogradit, duke varrosur me këtë rast të vetën. Fjalimi i improvizuar i Millosheviçit në Fushë Kosovë, në 24 prill të vitit 1987, mbi mbrojtjen e të drejtave të shenjta të serbëve u shëndrrua në një program politik dhe populli serb, pasi e kish dëgjuar dhe stërdëgjuar nëpërmjet valëve herciane, përfundimisht ndjeu që përpara tij gjendej i vetmi njeri me përmasa kombëtare i aftë për t’a mbrojtur. Një vit më vonë, në dhjetor 1987, Stamboliçi zhdukej nga skena dhe Millosheviçi forconte bazën e tij personale si njeriu më i fuqishëm i Lidhjes së Komunistëve.

Ndërkohë që çështja e Kosovës shëndrrohej në temën kryesore të Pleniumit të IXtë të LKJ, mediat përfitonin nga rasti dhe i kushtonin kësaj ngjarjeje titujt e tyre më të dukshëm. Qerthulli djallëzor ishte vënë në lëvizje : instancat më të larta të partisë dhe të pushtetit kishin marrë çështjen e Kosovës në duart e tyre. Kjo çështje si dhe mënyra me të cilën do të trajtohej do të galvanizonte unitetin e shkundur të komunistëve në dëm të rrymave reformiste që e minonin prej kohësh. Në këtë mënyrë do të krijohej një aleancë e papritur mes ndjenjës nacionaliste, ndërgjegjes shoqërore dhe militantizmit luftarak, pasojat e të cilës do t’i ndrronin faqen situatës kosovare. Kjo gjë i përgjigjej më së miri ndjenjës së përgjithshme të poshtërimit që ndihej mes opinionit publik serb ndaj çështjes kombëtare, humbjes së toruas të shtresave të gjera puntore përsa i përket një politike ekonomike katastrofike (2) që mbretëronte në vend dhe së fundi apatisë së thellë të masës së komunistëve, e shgënjyer nga qëndrimet e çthurura dhe anarkiste që gërryenin aparatin e partisë. Të tërhequra nga fjala e Millosheviçit që premtonte rivendosjen e rendit dhe të madhështisë të popullit serb, populli i tërë nuk donte të kqyrte përzierjen e çeshiteve aq bukur të sajuar, ai dëshironte të jetonte dhe të shihte drejpërdrejt rimëkëmbjen dhe ringjalljen e kombit.

Read Full Post »

Surroi komenton ish bashkëpunëtorin Haxhiu dhe librin e tij “Lufta ndryshe”

Surroi për Haxhiun: “Pas 17 vjetësh ndjeva barrën e bashkëpërgjegjësisë; mosarritjen e të ndihmuarit për formësimin e një gazetari artikullshkrues, pas kaq shumë vjetësh bashkëpunimi me të.”

Surroi për librin e Haxhiut: A do të ishte historia ndryshe në “Luftën ndryshe” po të ishte ndryshe përbërja e Qeverisë së Kosovës, e kryeministër i saj të mos ishte Hashim Thaçi?

Read Full Post »

Prokurori qe shoqeroi hetuesit e Hages hedh poshte akuzat e Del Pontes

Prokurori i Matit qe shoqeroi hetuesit e Hages ne fshatin Gurre per te cilin ish-prokurorja e Hages akuzon se kryheshin transplante ndaj serbeve, tregon sesi investigimi deshtoi pasi nuk u gjet asnje prove qe tregonte dhe elementin me te vogel te nje deshmie te tille.MAT-Vazhdon investigimi i Tv News24 per akuzat e renda te Karla Del Pontes per nje te ashtuquajtur burg te UCK-se ku u merreshin organet serbeve. Pas deshmive te te zoteve te shtepise te asaj qe Del Ponte e quan “shtepia e verdhe”, per here te pare flet prokurori i Matit, Arben Dyla qe shoqeroi hetuesit e huaj ardhur aty ne pranvere te 2004.

Read Full Post »

Haga: Del Ponte nuk po e thotë të vërtetën

Akuzat e ish kryeprokurores së Tribunalit të Hagës, Carla Del Ponte, se shqiptarët e Kosovës kanë trafikuar organet e serbëve gjatë Luftës në Kosovë, janë të “papërgjegjshme dhe jodinjitoze”, tha ish bashkëpunëtorja e saj e afërt, Florence Hartmann.

Ajo më tutje i tha gazetës zvicerane Le Temps se Del Ponte kishte “prezantuar gjëra mbi të cilat ishte e pamundshme që me prova të krijoheshin faktet”.

Ndërkohë as Prokurorët e Tribunalit të Hagës për Krime të Luftës nuk kanë gjetur prova se shqiptarët e Kosovës kanë trafikuar organet e serbëve gjatë Luftës në Kosovë, tha sot zëdhënësja Olga Kavran.

“Zyra e prokurorit dhe Misioni i Kombeve të Bashkuara në Kosovë kanë zhvilluar hetime preliminare dhe kanë vizituar terrenin në veri të Shqipërisë, që ndërlidhet me akuzat”, tha zonja Kavran dhe shtoi se “përkundër këtyre përpjekjeve zyra e prokurorit nuk mundi t’i provojë akuzat e tilla dhe nuk ka bazë për vazhdim të mëtejmë sa i përket juridiksionit tonë”, ka thënë Kavran.

RTK

Read Full Post »

Kosovë mon amour (1) – Nën peshën e dhunës komuniste

Kush e pati në zemër,
trokiti gotën pêr Pavarërsinë e saj.
Po a e dimë se ç’Kalvar,
Ka jetuar për t’ju qasur kësaj dite ?

Fundi i Luftës së Dytë botërore në Kosovë pati shijen e hidhur të zhgënjimit dhe të disfatës. Fillimisht për faj të divizioneve partizane të Titos që çliruan provincën – kosovarët do të thonë që e pushtuan, të cilat ndoqën sipas të gjitha rregullave të artit ushtarak adeptët shqiptarë të Lidhjes së Dytë të Prizrenit si edhe guerriljet e vjetra ish-komuniste, që të gjithë besnikë të « Shqipërisë së Madhe » efemere. Ndërkohë që administrata e re vendosej në qytete dhe që instancat qeveritare përgatisnin statutin e provincës tashmë të gëlltitur, një kryengritje e vërtetë nën Shaban Polluzhën shpërtheu në fillim të vitit 1945 në zonën e Drenicës. Ndërmjet shkurtit dhe marsit 1945, luftimet bënë kërdinë mes kryengritësve dhe njësive të ushtrisë jugosllave, duke shkaktuar me mijra të vrarë mes « rrebelëve » dhe popullsisë civile (1). Megjithë bazën e saj të gjerë popullore, kryengritja i ngjante më tepër një akti të dëshpëruar të kosovarëve përballë kthimit të pashmangshëm në « ferrin serb » ndërkohë që Nëna Shqipëri tashmë nën kontrollin e komunistëve i kish braktisur në fatin e tyre të hidhur (2).

Read Full Post »

Padi për shpifje ndaj Del Pontes

Drejtori i Këshillit për Mbrojtjen e të Drejtave dhe Lirive të Njeriut (KMLDNJ) , Behxhet Shala, thotë se organizata e tij do të ngrenë padi për shpifje ndaj Carla Del Pontes.

Në librin e saj të fundit Del Ponte shkruan se ajo ka pasur të dhëna për trafik të organeve fill pas mbarimit të luftës së Kosovës. Sipas këtyre të dhënave shqiptar nga Kosova nën dijeninë e UÇK-së kishin rrëmbyer serb në Kosovë që më pas ishin transportuar për në Shqipëri. Atje këtyre serbëve u ishin marr organet që më pas janë shitur në shtete të ndryshme të botës.

Shala është i pakënaqur me mënyrën se si qeveria e Kosovës ka trajtuar këto akuza dhe kërkon që përpos KMLDNJ-ës edhe qeveria të ngre padi për shpifje ndaj Del Pontes. Kësaj kërkesa i bashkohet edhe partia opozitare AAK.

Zëvendës kryeministri i Kosovës, Hajredin Kuçi, thotë se qeveria e Kosovës nuk e ka ndërmend të merret me këto akuza apo ti përgjigjet letrës së Human Rights Watch kur kërkohet nga institucionet kosovare që të kryhet hetim që ka për qëllim zbardhjen e të vërtetës.

Dje Ministrja e Drejtësisë e Republikës së Kosovës, Nekibe Kelmendi u shpreh se akuzat për trafik organesh janë fabrikime të bëra nga Del Ponte apo vetë Serbia. Kelmendi por edhe aktivistja serbe e të drejtave të njeriut, Natasa Kandic, thonë se ato kanë takuar Del Ponte disa herë por ajo kurrë nuk ka përmendur atë ç’far shkruan në librin e saj.

Molla e Kuqe

Read Full Post »

Zvicra ndalon promovimin e librit të Carla del Ponte

Ministria e Jashtme e Zvicrës ka vendosur të ndaloi promovimin e librit “Gjuetia – unë dhe kriminelët e luftës” shkruar nga ish-prokurorja e Gjykatës për krime të luftes në ish-Jugosllavi (ICTY), Carla del Ponte.

Sipas Ministrisë së Jashtme të Zvicrës libri i Del Pontes, që tani është ambasadore e Zvicrës në Argjentinë, përmban deklarata që një zyrtar i shtetit zviceran nuk ka të drejtë ti thotë publikisht.

Në shtypin serb, shumë javë para se të dilte libri, ka pasur shumë shkrime sipas të cilave Del Ponte në librin e saj shkruan se ka pasur të dhëna për trafik të organeve gjatë luftës në Kosovë. Sipas këtyre informatave UCK kishte masakruar 300 serb nga Kosova dhe më pas u kishte marr organet që ishin shitur në Perëndim.

Ahmet Isufi, ish komandant i UCK-së dhe tani nën kryetar i AAK-së, ka mohur një gjë të tillë dhe i ka quajtur këto akuza politike, kurse një zëdhënës i TMK-së ka thënë se Del Ponte po gënjen.

Sipas medieve, autoritetet i kanë kërkuar Del Ponte që të kthehet sa më shpejtë që është e mundur në Buenos Aires dhe të vazhdoj punën e saj si ambasadore e Zvicrës.

Të drejtat e librit që është në italisht i mban shtëpia botuese italiane, Feltrinelli. Në anglisht, libri pritet të del në fillim të vitit 2009.

Molla e Kuqe ka pasur disa artikuj në lidhje me këtë ceshtje. Keta artikuj mund ti gjeni këtu (shypeni)

Molla e Kuqe

 

Read Full Post »

Verzioni final i Kushtetutës së Kosovës

Me një ceremoni solemne, u nënshkrua Kushtetuta e Republikës së Kosovës, e cila përcakton Kosovën shtet sovran dhe të pavarur. Në ceremoninë e miratimit të Kushtetutës së Republikës së Kosovës morën pjesë liderët kryesorë të vendit, por edhe mysafirë të shumtë dhe përfaqësues tjerë ndërkombëtarë. Kushtetuta do t’i dërgohet Parlamentit të Kosovës për miratim, ndërsa hyn në fuqi me 15 qershor.

Këtu mund ta lexoni verzionin final të kushtetutës. Më poshtë mund të lexoni disa nga nenet:

Republika e Kosovës është shoqëri shumetnike, e përbërë nga shqiptarët dhe komunitetet tjera e cila qeveriset në mënyrë demokratike, me respektim të plotë të sundimit të ligjit, përmes institucioneve të veta legjislative, ekzekutive dhe gjyqësore.

Gjuhë zyrtare në Republikën e Kosovës janë Gjuha Shqipe dhe Gjuha Serbe

Rendi kushtetues i Republikës së Kosovës bazohet në parimet e lirisë, paqes, demokracisë, barazisë, respektimit të të drejtave dhe lirive të njeriut dhe sundimit të ligjit, mosdiskriminimit, të drejtës së pronës, mbrojtjes e mjedisit, drejtësisë sociale, pluralizmit, ndarjes së pushtetit shtetëror dhe ekonomisë së tregut

Republika e Kosovës është shtet laik dhe neutral në çështje të besimeve fetare.

Republika e Kosovës mbron interesat e shtetasve të saj jashtë vendit, në mënyrën e përcaktuar me ligj.

Marrëveshjet ndërkombëtare të ratifikuara dhe normat juridikisht të detyrueshme të së drejtës ndërkombëtare kanë epërsi ndaj ligjeve të Republikës së Kosovës.

Të gjithë janë të barabartë para ligjit. Çdokush gëzon të drejtën e mbrojtjes së barabartë ligjore, pa diskriminim.

Askush nuk mund të diskriminohet në bazë të racës, ngjyrës, gjinisë, gjuhës, fesë, mendimeve politike ose të tjera, prejardhjes kombëtare a shoqërore, lidhjes me ndonjë komunitet, pronës, gjendjes ekonomike, sociale, orientimit seksual, lindjes, aftësisë së kufizuar ose ndonjë statusi tjetër personal.

Secili individ gëzon të drejtën për jetën (ndryshuar), në propozim shkruante “Secili individ që nga lindja gëzon të drejtën e jetës”.

Dënimi me vdekje është i ndaluar

Në bazë të pëlqimit të lirë, çdokush gëzon të drejtën të martohet dhe të drejtën që të krijojë milje në pajtim me ligjin. (nuk është ndryshuar dhe kjo nënkupton se martesat brenda gjinisë së njejtë lejohen)

Molla e Kuqe

Read Full Post »

Haga: Haradinaj dhe UÇK të pafajshëm

Ish-komandanti i UÇK-së dhe ish-kryeministri i Kosovës, Ramush Haradinaj. është shpallur i pafajshëm nga Tribunali për Krime të Luftës në Hagë.

Kthehet Ramushi – Mediat serbe akuzojnë

Read Full Post »

Marrosja e zonjës Del Ponte

Kemi shkruar shumë për librin e del Pontes këto ditët e fundit. Më poshtë po ju sjellim një shkrim të Adri Nurellari publikuar tek gazeta Panorama.

Në 3 prill të këtij viti pritet të dalë në treg prej shtëpisë botuese “Feltrinelli” libri i Carla Del Pontes “Gjuetia: unë dhe kriminelët e luftës” (La caccia – Io e i criminali di Guerra). Zonja Del Ponte nuk i shpëtoi dot tundimit për të ngelur e famshme dhe për të vazhduar që të qëndrojë në qendër të vëmendjes kësaj radhe duke shitur e firmosur një libër shumë të debatueshëm. Tashmë janë bërë publike prej saj pjesë të këtij libri dhe ajo që më së shumti ka tronditur opinionin publik, është akuza se prej disa burimeve të “besueshme” Ushtria Çlirimtare e Kosovës ka marrë peng mbi 300 serbë të Kosovës dhe i ka transportuar me makina nëpërmjet Kukësit e Tropojës në Burrel, në një shtëpi të verdhë diku tek 20 kilometra në jug. Në Burrel janë futur nëpër disa laboratorë, ku para se këta serbë të vriteshin iu janë marrë organet e trupit dhe nëpërmjet Rinasit janë trafikuar në vende perëndimore. Skenar ky që Stephan King apo Alfred Hitchcock do e kishin pasur zili, por që për këdo që e njeh Shqipërinë, Kosovën dhe rrethanat e asaj kohe përbën padyshim një fyerje të inteligjencës.

Read Full Post »

Libri i Del Pontes II

Javën e kaluar shkruam se ish prokurorja e Tribunalit për krime të luftës në ish-Jugosllavi, Carla Del Ponte, këto ditë do të nxirrte librin e saj për kohën kur ajo ishte prokurore dhe punonte të sillte para drejtësisë kriminelët e luftës nga Ballkani.

Libri që titullohet “Kërkimi: Unë dhe kriminelët e luftës” dhe që do të publikohet në Itali, në një mënyrë të dyshimtë që tani duket e përgatitur përfundoi në duart e gazetarëve serb shumë javë para se ky të botohej. Gazetarët serb e përdorën këtë mundësi për të publikuar pjesët e këtij libri që ishin të lidhura me shqiptarët e Kosovës, si lajmi i disa ditëve më parë që sipas supozime absurde, UÇK pas përfundimit të luftës në Kosovë kishte rrëmbyer serb dhe dërguar këta në Shqipëri ku organet u ishin marr për tu shitur në Perëndim kurse trupat ishin varrosur në varreza masive. Këto akuza që sipas mediave serbe i ka bërë Carla Del Ponte janë mohuar kategorikisht nga ish komandantë të UÇK -së.

Ahmet Isufi, ish komandant i UÇK-së dhe tani nënkryetar i AAK-së, i tha Kohës Ditore se nuk janë ndërmarr aksione të këtilla kundra civilëve dhe se këto akuza të padokumentuara nuk janë asgjë tjetër përveçse akuza politike. Zëdhënësi i TMK-së ishte edhe më i ashpër dhe tha se Del Ponte po gënjen dhe se këto akuza janë absurde.

Tani po dihet se të gjitha këto shkrime e kishin për qëllim rritjen e interesit për këtë libër tek publiku ndërkombëtar por sot njoftohet se promovimi i librit që do të dal në Itali më datën 4. prill, është shtyrë me gati një muaj për shkak të interesit të vogël që shtypi dhe masmedia italiane kamë treguar për këtë libër.

Edhe një herë u mundua të përfitohej duke dëmtuar shqiptarët si komb dhe etiketuar shqiptarët vrasës të pashpirt. Do të ishte më e kuptueshme nëse sensacionet dërguar gazetarëve serb ishin gënjeshtra për toke, por jo. Carla dhe ekipi i saj që edhe nga vetë kolegët janë konsideruar të dështuar, zgjodhën gënjeshtra për qielli për të njollosur luftën e shqiptarëve të Kosovës për liri.

Edhe pse çdo njeri i arsyeshëm e kupton se akuzat janë krejtësisht të pabaza me që të gjithë e dimë se transplantet e organeve në Shqipëri apo Kosovë nuk janë të mundshme, qeveria e Kosovës, e zgjedhur me vota demokratike nga populli dhe me një kryeministër që ishte ndër figurat kryesore të UÇK -së, është dashur të reagonte ashpër kundra këtyre akuzave dhe të kërkonte hetim të pavarur që do të dëshmonte se këto akuza nuk janë të vërteta. Serbët që e kanë traditë për të kultivuar mitet si ato nga viti 1389, edhe nëse do të dëshmohet se këto akuza janë të pavërteta, do të vazhdojnë të manipulojnë veten dhe fëmijët e tyren në shekujt e ardhshëm se kjo vërtet ka ndodhur, por një reagim adekuat i qeverisë dhe një hetim do të hiqte edhe atë pikë dyshimi që disa ndërkombëtar kanë për këtë çështje por edhe UÇK-në.

Molla e KuqeLibri i Del Pontes

Read Full Post »

Para 9 viteve filluan bombardimet e NATOs

Sot, mbushen 9 vjet nga sulmet e NATO-s kundër Serbisë, të cilat kishin nisur me 24 mars 1999 dhe kanë zgjatur 11 javë, respektivisht 78 ditë .

Ekspertët vlerësojnë se gjatë këtyre ditëve të bombardimeve Serbisë i ishte shkaktuar një dëm prej rreth 30 miliardë dollarë, ndërsa vlerësohet të jenë vrarë disa mijëra ushtarë serbë në Kosovë dhe Serbi. Sulmet janë kryer nga anijet luftarake amerikane nga Adriatiku dhe bazat ajrore italiane në Itali.

Read Full Post »

A është Kosova Serbi? – Noel Malcolm përgjigjet

Gazeta britanike, The Guardian, i ka shtruar historianit britanik, Noel Malcolm, pyetjen “A është Kosova Serbi?”. Kjo është përgjigjja që Malcolm, autor i librit të famshëm “Kosovo – a short story” i dha kësaj gazete.

—–

Historia e serbëve filloi në fillim të shekullit të 7-të kur ata u vendosën në Ballkan. Baza e tyre ishte jashtë Kosovës, të cilën ata e pushtuan gjatë fillimit të shekullit të 13-të, kështu që pohimi “Kosova ishte djepi i serbëve” është i pavërtetë.

Ajo që është e vërtet është se ata e sunduan Kosovën për rreth 250 vjet deri kur osmanët arritën kontrollin e plotë gjatë mesit të shekullit të 15-të. Kishat dhe manastiret kanë mbetur nga ajo periudhë, por nuk ka më shumë vazhdimësi midis shtetit mesjetar serb dhe Serbisë së sotme se sa midis Perandorisë Bizantine dhe Greqisë.

Kosova ishte territor osman deri sa kur u pushtua nga forcat serbe në vitin 1912. Serbët thonë se ata e çliruan Kosovën por edhe vlerësimet e vetë serbëve tregojnë se popullata ortodokse serbe në këtë kohe ishte më pak se 25 %. Shumica e popullsisë ishte shqiptare, dhe nuk e mirëpritën sundimin serb, kështu që “pushtim” është fjala e drejtë.

Por ligjërisht Kosova nuk ishte e përfshirë në mbretërinë Serbisë në vitin 1912: ajo vazhdoi të ishte territor i okupuar deri pas 1918-ës. Atëherë Kosova më në fund u inkuadrua, jo në shtetin serb, por në Jugosllavi dhe përveç një ndërprerje gjatë luftës së dytë botërore ajo mbeti pjesë e Jugosllavisë deri në vitin 2006.

Deri në shkatërrimin e Jugosllavisë federale nga Millosheviqi, Kosova kishte status të dyfishtë. U quante pjesë e Serbisë por ishte gjithashtu pjesë e federatës. Statusi si pjesë e federatës mbizotëronte; Kosova kishte parlamentin dhe qeverinë e saj dhe ishte e përfaqësuar drejtpërsëdrejti në nivel federal sikurse edhe Serbia. Në të vërtet Kosova ishte njëra nga tetë njësitë përbërëse të sistemit federal.

Pothuajse të gjitha njësitë janë bërë të pavarura. Historikisht, pavarësia e Kosovës vetëm kompleton këtë proces. Për këtë shkak Kosova tani është një shtet ish-jugosllav, kështu do të thoshte secilido historian.

 Is Kosovo Serbia? We ask a historian, The Guardian, 26 shkurt 2008

Read Full Post »

Rruga e gjatë dhe me gunga deri në Pavarësinë e Kosovës

Këtu kemi renditur të gjitha ngjarjet me rëndësi që nga kur filluan negociatat për statusin përfundimtar të Kosovës në vitin 2005 dhe deri në shkurt 2008 kur u bë shpallja e pavarësisë.

24 janar 2005: International Crisis Group (shqip: Grupi Ndërkombëtar i Krizave) publikon raportin “Kosovo: Toward Final Status” ku konkludohet se pavarësia është zgjidhja më e mirë për Kosovën. Serbët si gjithmonë refuzojnë këtë.

tetor 2005: Kai Eide, ambasador i Norvegjisë në NATO, i dorëzon Kofi Annan raportin mbi gjendjen e përgjithshme në Kosovë. Eide i rekomandon Annan fillimin e bisedimeve për statusin. Politikanët shqiptarë të Kosovës e karakterizojnë raportin si të drejtë.

10 nëntor 2005: Këshilli i Sigurimit i OKB-së aprovon emërimin e Martti Ahtissari nga sekretari gjeneral Kofi Annan, si përfaqësues special për statusin e ardhshëm të Kosovës. Zëvendës i Ahtisaari emërohet austriaku, Albert Rohan.

21 nëntor 2005: Martti Ahtisaari viziton Kosovën për herë të pas që nga emërimit si përfaqësues special për statusin e ardhshëm të Kosovës. Ai bën takime me kryeadministratorin e OKB-së, Søren Jessen-Petersen, presidentin Ibrahim Rugova, kryeministrin Bajram Kosumi dhe përfaqësues të opozitës dhe minoritetit serb. Në të njëjtën ditë proteston lëvizja “Vetëvendosje” me parullat “Jo negociata- Vetëvendosje”.

21 janar 2006: Presidenti i Kosovës Ibrahim Rugova, që për një kohë kishte vuajtur nga kanceri në mushkëri ndërron jetë. Afër një milion njerëz e përcjellin për në varr. Bisedimet që do të duhej të startonin në fund të këtij muaji shtyhen për disa javë.

10 shkurt 2006: Fatmir Sejdiu zgjidhet nga Kuvendi i Kosovë, president i Kosovës.

1 mars 2006: Kryeministri Bajram Kosumi jep dorëheqje. Edhe kryeparlamentari Daci detyrohet ta bëjë këtë. Disa ditë më vonë zgjidhet, Agim Çeku, që deri në këtë kohë ishte kryekomandant i TMK-së, kryeministër për AAK, dhe Kolë Berisha nga LDK zgjidhet kryetar i parlamentit.

12 qershor 2006: Søren Jessen-Petersen (PSSP) lajmëron largimin e tij nga Kosova. Analistët thonë se po e lënë Kosovën për shkak të deklaratave pro-pavarësisë.

15 qershor 2006: Kryeministri i Shqipërisë, Sali Berisha, fillon një vizitë treditore në Kosovë. Përsërit qëndrimin e qeverisë Shqiptare për pavarësi të plotë për Kosovën. Gjatë kësaj vizite ai vizitoi qytetet kryesore të Kosovës.

24 korrik 2006: Takimi i zyrtarëve më të lartë të Kosovës dhe Serbisë në pallatin Niederosterich, Vjenë, Austri. Prezent janë: Agim Çeku(kryeministër i Kosovës), Fatmir Sejdiu(president i Kosovës), Vojslav Kostunica(kryeministër i Serbisë), Boris Tadic(president i Serbisë) dhe anëtarët tjerë. Siç është pritur nuk arrihet asnjë marrëveshje, por Ahtisaari e konsideron të suksesshëm për faktin se këta liderë janë takuar sy në sy. Në Kosovë ky takim u përshkruante si “takimi i elefantëve”. Lëvizja “Vetëvendosje” proteston në Prishtinë kundra këtyre bisedimeve.

27 korrik 2006: Ultranacionalisti, Tomislav Nikolic, lider i Partisë Radikale të Serbisë, kërcënoi me luftë nëse Kosova merr pavarësinë.

28 korrik 2006:International Crisis Group publikon raportin “An Army for Kosovo?”, ku thuhet se Kosova duhet të ketë ushtrinë e vet pas zgjidhjes së statusit, që sipas tyre duhet të jetë pavarësia.

7 gusht 2006: Bisedimet mes autoriteteve kosovare dhe serbe në Vjenë. Në fokus është decentralizimi. Delegacioni shqiptar drejtohet nga Veton Surroi. Pas mbarimit të këtyre takimeve thuhet se ka pasur progres minimal.

14 gusht 2006: Sekretari gjeneral i OKB-së, Kofi Annan, emëron gjermanin Joachim Rüecker, kryeadministrator(PSSP) të Kosovës. Rüecker para këtij emërimi kishte punuar për disa vite në UNMIK.

28 dhe 29 tetor 2006: Referendum në Serbi për kushtetutën e re që u hartua brenda disa muajve pa debate publike. Në kushtetutë nënvizohet se Kosova është “pjesë e pandarë e Serbisë”. ICG, Grupi Ndërkombëtar i Krizave në raportin me titullin “Serbia’s New Constitution: Democracy Going Backwards”(Shqip: Kushtetuta e re e Serbisë: Demokraci mbrapsht) kritikon përmbajtjen dhe mënyrën se si është hartuar kushtetuta.

dhjetor 2006: Bëhet e ditur se publikimi i propozimit të Martti Ahtisaarit për statusin përfundimtar të Kosovës do të shtyhet deri në janar 2007, me mundësi për shtyrje të mëtejshme.

21 janar 2007: Zgjedhje parlamentare në Serbi. Propaganda “Kosova është Serbi” në qendër të fushatës elektorale. Por politikani, Čedomir Jovanović, nga partia Liberalo Demokrate tha se ai do të nënshkruante pavarësinë e Kosovës. Këto zgjedhje që në të vërtet ishin të paplanifikuara dhe u përcaktuan pas referendumit për kushtetutën ishin shkaku që Ahtisaari shtyri publikimin e rekomandimit të tij në lidhje me statusin. Pritet që Ahtisaari të rekomandoj pavarësi dhe bashkësia ndërkombëtare kishte frikë se bërja publike e rekomandimit para zgjedhjeve do të rriste përqindjen e partive radikale në Serbi.

21 janar 2007: Përkujtohet ish presidenti i Kosovës, Ibrahim Rugova me rastin e njëvjetorit të vdekjes së tij. Fatmir Sejdiu dekoron Rugovën me urdhrin Heroi i Kosovës, për udhëheqjen e rezistencës për liri dhe pavarësi dhe për formimin e shtetit të Kosovës.

24 janar 2007: Asambleja e Këshillit të Evropës (Council of Europe) miraton rezolutën 1533 në lidhje me statusin përfundimtar të Kosovës. Disa nga nenet e projektrezolutës që u paraqit para përfaqësuesve nga e gjithë Evropa u hoqën për shkak se disa përfaqësues të prirë nga Serbia, Rusia dhe Greqia votuan kundra inkuadrimit të tyre në rezolutën përfundimtare.

26 janar 2007: Ahtisaari takim me të ashtuquajturin Grupi i Kontaktit që përbëhet nga ShBA, Britania e Madhe, Franca, Gjermania, Italia dhe Rusia. Nuk kishte prononcim për media dhe takimi ishte me dyer të mbyllura, por njoftohet se Ahtisaari ka informuar se do të propozoj pavarësi të kushtëzuar. Në të gjitha shtetet e botës njoftohet se Kosova do të marr pavarësi të kushtëzuar. Mediat lajmërojnë se Rusia është skeptike në lidhje me planin e Ahtisaarit. Sekretari gjeneral i NATO-s holandezi, Jaap de Hoop Scheffer shprehet se NATO përkrah planin e Ahtisaarit në lidhje me statusin e Kosovës.

02 shkurt 2007: BIRN(Balkan Investigatve Reporting Network) publikon nenet kryesore të planit të Ahtissarit. Disa orë më vonë Martti Ahtisaari dorëzon propozimin e tij në Beograd dhe Prishtinë. Edhe pse nuk përmendet fjala pavarësi të gjithë, edhe presidenti i Serbisë, Boris Tadic, janë të mendimit se ky propozim e qon Kosovën drejt pavarësis.

10 shkurt 2007: Lëvizja “Vetëvendosje” organizon protestë në Prishtinë kundra pakos së Ahtissarit që ata mendojnë nuk i bien Kosovës pavarësi. Disa nga protestuesit filluan të përleshen me policinë(që përbëhej nga ata kosovar dhe ndërkombëtar). Policia u përgjigje me dhunë ndaj të gjithë protestuesve. Dhjetëra të lënduar. Më 11 shkurt u njoftua se dy (Vetëvendosje thotë tre) protestues kanë vdekur nga plagët që morën një ditë më parë nga dhuna e policisë. Të vdekurit janë Arben Xheladini (1972) nga Prishtina dhe Mon Balaj (1976) nga Besiana. KMLDNJ dënon dhunën e policisë ndaj protestuesve dhe e quan një krim atë që ka bërë policia. KMLDNJ së bashku me Prishtinën zyrtare kërkojnë hetim të gjerë të asaj që ndodhi.¨Pas mbarimit të protestave në zyrat e lëvizjes “Vetëvendosje” arrestohet lideri i lëvizjes Albin Kurti.

12 shkurt 2007: Ministri Brendshëm i Kosovës, Fatmir Rexhepi, jep dorëheqje pas dhunës në protestat e 10 shkurtit të organizuara nga Vetëvendosje ku vdiqën dy shqiptar të rinj. Ai thotë se ndjenë përgjegjësi morale, edhe pse policia as ajo e UNMIK dhe as SHPK nuk janë nën kontroll të tij. Po këtë ditë Këshilli për Mbrojtjen e Lirive dhe të Drejtave të Njeriut (KMLDNJ) viziton Albin Kurtin në paraburgim. Kurti tregon për keqtrajtim.

13 shkurt 2007: Në Besianë (ish Podujevë) varroset Mon Balaj. KMLDNJ kërkon shkarkimin e shefit të polic së UNMIK-ut, Stephen Curtis.

14 shkurt 2007: Stephen Curtis, shef i policisë ndërkombëtare në Kosovë, jep dorëheqje pas kërkesës së kryeadministratorit Joachim Ruecker.

21 shkurt 2007: Negociata të reja në Vjenë që kanë për qëllim gjetjen e një kompromisi. Pas këtyre negociatave njoftohet se asgjë nuk është arritur dhe se qëndrimet e të dy palëve janë të njëjta: shqiptarët duan pavarësi kurse serbët ofrojnë autonomi. Edhe Ahtisaari por edhe ndihmësit e tij kishin sinjalizuar se këto negociata nuk do të sjellin asgjë. Albert Rohan, anëtar i ekipit të Ahtisaarit i tha BBC se këto negociata janë shansi i fundit për kompromis.

3 mars 2007: Protesta paqësore në Prishtinë të organizuara nga lëvizja Vetëvendosje. Njoftohet se afër 4 000 persona morën pjesë.

10 mars 2007: Në Vjenë të Austrisë mbarojnë bisedimet për statusin përfundimtar të Kosovës mes shqiptarëve dhe serbëve pa marrëveshje. Të pranishëm ishin krerët e Kosovës(Fatmir Sejdiu, Agim Ceku, Kolë Berisha dhe të tjerë) dhe Serbisë (Boris Tadic, Vojislav Kostunica dhe të tjerë) si dhe i dërguari i OKB-së për statusin, Martti Ahtisaari. Ahtissari shprehu keqardhje që nuk është arritur asnjë marrëveshje. Ai edhe njoftoi se dokumenti përfundimtar për statusin e Kosovës do ti dërgohet Këshillit të Sigurimit të OKB-së në fund të këtij muaji.

15 mars 2007: Albert Rohan, bashkëpunëtor i Martti Ahtisaari i dorëzon OKB-së propozimin e Ahtisaarit për statusin e Kosovës. Sipas burimeve të agjencisë së lajmeve, Reuters, plani direkt propozon pavarësi për Kosovën.

26 mars 2007: Martti Ahtisaari i dërgon raportin përfundimtar Këshillit të Sigurimit të OKB-së ku ai thotë se Kosova duhet të bëhet e pavarur. Nicholas Burns, zëvendës ministër i jashtëm i SHBA-ve thotë se SHBA-të përkrahin planin e Ahtisaarit dhe mendojnë se Kosova duhet të bëhet e pavarur. Serbët vazhdojnë ta kundërshtojnë planin. Rusia bënë deklarata që mund të interpretohen si kundra pavarësisë por nuk përmend përdorimin e vetos.

29 mars 2007: Parlamenti Evropian miraton një rezolutë ku shprehet përkrahja për pavarësi të mbikëqyrur për Kosovën. 490 vota pro, 80 kundër dhe me 87 abstenime.

3 prill 2007: Fillon shqyrtimi i planit të Ahtisaarit në Këshillin e Sigurimit të OKB-së. Pas dyerve të mbyllura është dëgjuar i dërguari special për Kosovën Martti Ahtisaari duke shpalosur planin që pritet t’i jap Kosovës një pavarësi të mbikëqyrur. Ishte planifikuar që edhe Fatmir Sejdiu të merrte fjalën por pas protestave të Serbisë dhe Rusisë u vendos që ai të mos flas dhe fjalimin e tij ta lexoj PSSP-ja Joachim Ruecker. Kryeministri nacionalist i Serbisë, Vojislav Kostunica, kundërshtoi planin dhe kërkoi negociata dhe kryenegociatorë të ri. Shtete perëndimore si ShBA, Britania e Madhe, Franca po përkrahin planin e Ahtisaarit.

5 prill 2007: Kuvendi i Kosovës miraton një deklaratë për përcaktimin e statusit të Kosovës ku mbështetet propozimi i kryenegociatorit Martti Ahtisaari.

13 prill 2007: Këshilli i Sigurimit i OKB-se njofton se ka vendosur të dërgoj në Kosovë në fund të prillit një mision faktmbledhës pas kërkesës së Rusisë që ka të drejtë vetoje në këtë këshill.

17 prill 2007: Zëvendësministri i jashtëm i ShBA-ve, Nicholas Burns, në një fjalim para Këshillit për Marrëdhënie me Jashtë në Uashington tha se Uashingtoni e konsideronte pavarësinë si opsionin më të përshtatshëm për Kosovën dhe se ai priste që Këshilli i Sigurimi të aprovonte planin për pavarësi të prezantuar nga i ngarkuari i posaçëm i OKB-së, Martti Ahtisaari. Ai edhe shtoi se autonomia ofruar nga Serbia është dashtë të ofrohej para 12 vjetëve dhe jo tani.  

25 prill 2007: Misioni faktmbledhës që përbëhet nga 15 ambasadorët/zëvendës ambasadorët për në OKB të shteteve anëtare të Këshillit të Sigurimit arrin në Bruksel ku ka takime mes tjerash me sekretarin gjeneral të NATO- s Jaap de Hoop Scheffer dhe zyrtar të Bashkimit Europian. Scheffer ju tregon ambasadorëve se NATO përkrah planin e Ahtisaarit për ti dhënë pavarësi Kosovës. Ambasadorët erdhën në Kosovë pas kërkesës së Rusisë që ka të drejtë vetoje në KS të OKB-së, për tu njoftuar më afër me gjendjen e minoriteteve. Pjesëmarrës janë ambasadorët e këtyre shteteve: ShBA-ve, Francës, Britanisë së Madhe, Kinës, Kongos, Ganës, Afrikës së Jugut, Katarit, Indonezisë, Sllovakisë, Panamasë, Rusisë, Belgjikës, Italisë dhe Perusë.

26 prill 2007: Misioni faktmbledhës arrin në Beograd ku ka takim me presidentin dhe kryeministrin e Serbisë, Boris Tadic dhe Vojslav Kostunica. Serbia kundërshton planin e Ahtisaarit dhe propozon për Kosovën “autonomi të mbikëqyrur”. Si gjithmonë nuk mungojnë ankesat për të drejtat e njeriut. Disa mijëra serb që gjoja lëshuan Kosovën para luftës mblidhen afër kufirit me Kosovën për të protestuar për kthimin e tyren ë Kosovë. Në mbrëmje po këtë ditë arrijnë në Kosovë ambasadorët e Këshillit të Sigurimit që priten në Aeroportin e Prishtinës nga presidenti dhe kryeministri i Kosovës, Fatmir Sejdiu dhe Agim Çeku, si dhe nga PSSP-ja Joachim Ruecker.

Prishtinë 27 prill 2007. Takimi i UNMIK-ut me ambasadorët e Këshillit të Sigurimit të OKB-së27 prill 2007: Ambasadorët kanë takime me zyrtarët më të lartë të Kosovës: Presidentin, Kryeparlamentarin dhe Kryeministrin. Autoritetet kosovare prezantojnë të gjitha të arriturat e tyre posaçërisht në të arriturat që kanë të bëjnë me minoritetet. Pas takimeve ambasadori amerikan, Zalmay Khalilzad, dhe ai francez, Jean Marc de La Sablier, shprehen të kënaqur me përparimet në Kosovën, edhe kur janë në pyetje minoritetet. Në orët e pasdites ambasadorët do të takohen me përfaqësues serb dhe do të vizitojnë vendbanime serbe.

28 prill 2007: Misioni faktmbledhës viziton fshatin Krushë e Vogël ku gjatë luftës në 1999 u vranë 103 meshkuj (70 % e meshkujve te fshatit) të pafajshëm shqiptar. Banorët u treguan se aty kishte ndodhur diçka e ngjashme me Srebrenicën. Misioni edhe vizitoi disa vendbanime serbe. Më vonë udhëtuan për në Vjenë ku takuan Martti Ahtisaarin. Më pas ata udhëtuan për në New York. Në një debat për marrëdhëniet transatlantike në Bruksel Ndihmësi i sekretarit amerikan të shtetit Daniel Frid gazetarëve u ka thënë se Kosova do të bëhet e pavarur me rezolutën e Këshillit të sigurimit të KB ose me “proces të pakontrolluar” në të cilin serbet e Kosovës do të ishin “viktimat më të mëdha meqë kjo do të thoshte më shumë dhunë”.

13 maj 2007: Një rezolutë e hartuar nga ShBA-të ju shpërndahet shteteve anëtare të Këshillit të Sigurimit të OKB-së. Kjo rezolutë çon drejt pavarësisë së Kosovës. ShBA-të vazhdojnë të deklarojnë se e përkrahin pavarësinë e Kosovës dhe se kjo duhet të vij brenda muajit maj. Rusia thotë se nuk mundet ti pranoj disa pjesë të rezolutës. Gazeta Express që ka pa një kopje të rezolutës thotë të dielën me 13 maj: “Teksti i draftrezolutës, të cilin Shtetet e Bashkuara të Amerikës me partnerët europianë ia kanë prezantuar Këshillit të Sigurimit, nuk përmban fjalën pavarësi. Mirëpo, baza e këtij drafti është plani i Ahtisaarit, i cili çon drejt pavarësisë.”  Sot në parlamentin e Serbisë votohet qeveria e re që do të vazhdoj të kryesohet nga nacionalisti Vojslav Kostunica. Si president vazhdon Boris Tadic.

15 maj 2007: Sekretarja amerikane e shtetit, Kondoliza Rajs, në Moskë thote: “Kosova kurrë më nuk do të jetë pjesë e Serbisë. Kjo është e pamundur”. Rusia vazhdon të shprehet kundra pavarësisë. Statusi i Kosovës ishte ndër pikat më të rëndësishme në takimet që Rajs kishte në Moskë.

7 qershor 2007: Në takimin e G8 në Heiligendamm, Gjermani presidenti i porsazgjedhur francez Nichola Sarkozy propozon që zgjidhja përfundimtare e statusit të Kosovës të shtyhet me gjashtë muaj me kusht që Rusia të mos bllokoj rezolutën për pavarësinë e Kosovës nëse një kompromis midis Prishtinë dhe Beogradit nuk gjendet brenda këtyre gjashtë muajve.

8 qershor 2007: Përfundon takimi i G8. Nuk është arritur marrëveshje për pavarësinë e Kosovës por kancelarja gjermane Angela Merkel thotë se diskutimet ishin konstruktive. Rusia vazhdon të jetë pengesa e vetme për pavarësinë e Kosovës. Zyrtarët kryesorë kosovarë i bëjnë apel komunitetit ndërkombëtar që të miratojnë sa më shpejt një projektrezolutën për pavarësinë e Kosovës. Propozimi për shtyrje refuzohet. ShBA vazhdojnë të këmbëngulin se pavarësia është zgjidhja e vetme dhe më e mirë

10 qershor 2007: Presidenti amerikan, George W. Bush, viziton Tiranën, hera parë që Shqipëria vizitohet nga një president amerikan. Ai thotë se Kosova do ta marr pavarësinë. Bush u mirëprit shumë mire nga populli shqiptar.

11 qershor 2007: Presidenti dhe kryeministri i Kosovës, Fatmir Sejdiu dhe Agim Ceku, takojnë kryeministrin e Shqipërisë, Sali Berisha, në qytetin e Kukësit. Berisha përcjell mesazhin e presidentit Bush për pavarësinë e Kosovës.

13 qershor 2007: Ekipi i Unitetit shpall konkursin 15 ditor për flamurin dhe stemën e Kosovës ku thuhet se “secili propozim duhet ti përmbahet frymës dhe përmbajtjes së Propozimit gjithëpërfshirës për zgjidhjen e statusit të Kosovës”. Më pas shkruhet se nuk duhet të përdoret cilindo simbol shqiponje dhe se nuk duhet përdorur ngjyrat kuq e zi (për shkak të flamurit të Shqipërisë) dhe kuq, kaltër dhe bardh (flamuri i Serbisë)

25 qershor 2007: Vazhdon të përflitet për shtyrjen e zgjidhjes së statusit. Në një projektrezolutë të paraqitur para disa ditëve në Këshillin e Sigurimit të OKB-së propozohet që vendimi për statusin të shtyhet me 4 muaj, dhe nëse gjatë këtyre katër muajve nuk gjendet zgjidhje atëherë plani i Ahtisaarit të zbatohet automatikisht, kështu që Kosova të bëhet e pavarur. Rusia dhe Serbia kanë kundërshtuar rezolutën. Ende nuk është vendosur përfundimisht se a do të ketë shtyrje. Nga disa pritet një zhbllokim i procesit pas takimit mes presidentëve Bush dhe Putin. Sot ministrja e jashtme amerikane, Kondoliza Rajs , ka thënë: “Serbia dhe Kosova nuk do të jenë përsëri pjesë e trupit të njëjtë”.” Në një letër të shpërndarë nga zyra britanike në Prishtinë kryeministri britanik, Toni Blair, para se të lëshoj zyrën e kryeministrit, thotë: “Jam krenar për rolin që Britania e Madhe ka luajtur për t’i dhënë popullit të Kosovës një të ardhme më të mirë”

korrik 2007: Pas dështimit të negociatave me Rusinë për një rezolutë në Këshillin e Sigurimit që do ti hapte rrugën pavarësisë së Kosovës, çështja e statusit ju dërgua Grupit të Kontaktit që do të ndërmjetësoj në negociatat shtesë prej 120 ditëve midis Prishtinës dhe Beogradit. Shqiptarët vazhdojnë që jenë kategorik në kërkesën e tyre për pavarësi.

6 gusht 2007: Presidenti i Kosovës, Fatmir Sejdiu, takon presidentin e posa zgjedhur të Shqipërisë, Bamir Topi. Topi shprehet se të gjitha institucionet në Shqipëri përkrahin pavarësinë e Kosovës.

17.nëntor 2008: Mbahen zgjedhjet parlamentare dhe komunale në Kosovë. Partia Demokratike e Kosovës merr 34,3 % të votave dhe bëhet partia më e madhe në Kosovë kurse Lidhja Demokratike e Kosovës merr 22,6 %. Partia ORA e themeluar nga Veton Surroi merr më pak se 5% të votave dhe për shkak të pragut zgjedhor mbesin jashtë parlamentit të Kosovës.

4. janar 2008: Deputetët e zgjedhur më 17. nëntor japin betimin në Kuvendin e Kosovës.

7.janar 2008: Zyrtarizohet marrëveshje për bashkëqeverisje mes LDK-së dhe PDK-së.

9.janar 2008: Kuvendi i Kosovës zgjedh Fatmir Sejdiu kryetar të Kosovës kurse Hashim Thaçin kryeministër.

10. dhjetor 2007: Përfundojnë negociatat shtesë dhe nuk ka ndonjë kompromis mes Kosovës dhe Serbisë për statusin përfundimtar të Kosovës. Njoftohet se vendimi për statusin nuk do të vije deri pas zgjedhjeve presidenciale në Serbia. Kjo për shkak të frikës tek bashkësia ndërkombëtare se pavarësia e Kosovës do të mund ta favorizonte kandidatin ultranacionalist Nikolic.

20. janar 2008: Në Serbi mbahet raundi i parë i zgjedhjeve presidenciale. Dy kandidatët që morën më së shumti vota, Boris Tadic dhe Tomislav Nikolic, shkojnë në raundin e dytë të këtyre zgjedhjeve.

3.shkurt 2008: Mbahet raundi i dytë i zgjedhjeve në Serbia dhe Boris Tadic fiton 50,51 % të votave kurse kandidati nga partia ultranacionaliste serbe Tomislav Nikolic merr 47,89 %. Edhe pse Tadic dëshiron që Serbia të bëhet anëtare e Bashkimit Europian ai sikurse edhe nacionalistët në Serbi kundërshton kategorikisht pavarësinë e Kosovës.

16.shkurt 2008: Kryeministri i Kosovës, Hashim Thaçi, viziton Prekazin në prag të shpalljes së pavarësisë.

17.shkurt 2008: 10:00: Thaçi kërkon nga kryetari i Kuvendit të Kosovës, Jakup Krasniqi, mbajtjen e një seance të jashtëzakonshme në Kuvendin e Kosovës, 12:00: Kryesia e Kuvendit mblidhet, 15:00: Fillon seanca e kuvendit ku do bëhet shpallja e pavarësisë, 18:00: Fatmir Sejdiu, Hashim Thaçi dhe Jakup Krasniqi paraqiten në “Prishtina Media Centre” pranë Hotelit Grand ku mbajnë konferencë për shtyp me gazetar nga e gjithë bota, 18:30: Zbulimi i obeliskut për pavarësinë përball Pallatit të Rinisë dhe Sporteve në Prishtinë, 19:00: Koncert nga Filharmonia së Kosovë në sallën “1 Tetori”, 20:00: Në Prishtinë mbahet koncerti i madh për pavarësinë, 22:50: Fatmir Sejdiu dhe Hashim Thaçi i drejtohen popullit, 23:00: Hidhen fishekzjarre në katër anët e Prishtinës. Shpallja e pavarësisë përshëndetet nga shumë vende të botës dhe shumë shtete tregojnë se janë të gatshme ta njohin. Në Kosovë me qindra mija njerëz dalin në qendër për ta pritur shpalljen e pavarësisë kurse në Beograd ka protesta kundra pavarësisë me që rast sulmohen edhe disa ambasada dhe përfaqësi të firmave të huaja.

18.shkurt 2008: Presidenti amerikan, George W. Bush, gjatë një vizite në Tanzani thotë se tash kosovarët janë të pavarur. Në Bruksel mbahet mledhje e ministrave të jashtëm të vendeve të Bashkimit Europian.

Disa nga të dhënat më herët janë publikuar tek Wikipedia Shqip nga autori i këtij artikulli

Read Full Post »